Het front van de Vietnam oorlog

26 januari 2019 - Hue, Vietnam

Vanmorgen om 8:30 vertrokken we voor een autorit van ruim 5 uur naar Hue met een tussenstop bij de Vinh Moc tunnels gelegen tussen de frontlinies van de Vietnam oorlog. Het tunnelstelsel is circa 1 km lang en heeft 3 niveaus van minimaal 8 meter tot 23 meter diep. Het is in het begin van de oorlog in 1 jaar gebouwd door 18.000 jonge mannen. Het vroegere naastgelegen dorp was door de Amerikanen plat gebombardeerd. Een deel van de bevolking, ongeveer 300 mensen, mannen, vrouwen en kinderen woonden in de tunnels. Het tunnelstelsel bestaat naast de gangen uit woonruimtes voor gezinnen van 1,5 bij 2 meter groot, gemeenschaps-/vergaderruimtes en opslagruimtes, waar onder de opslag van wapens en munitie. Het tunnelstelsel heeft 13 in-/uitgangen waarvan 3 naar zee. De lokatie boven het stelsel is veelvuldig gebombardeerd, zonder succes. Uiteraard waren de ingangen goed voor het oog afgeschermd door natuurlijke materialen. We zijn door de gangen van het bovenste niveau gelopen, dwz gebukt gelopen en geklommen. Dat was genoeg voor een indruk. De nog lagere gedeelten lieten we graag aan ons voorbij gaan. We waren blij om weer boven te zijn. Onvoorstelbaar dat zoveel gezinnen daar jarenlang hebben moeten doorbrengen. Als je deze warzone, killing fields, doortrekt, flitsen allerlei beelden van Amerikaanse films over de Vietnam oorlog in je gedachten voorbij en is het bijzonder de verhalen eens van je Vietnamese gids te horen.

Voor wie dat interessant vindt hierbij wat info over de jongste geschiedenis van Vietnam. Tot begin van de 2de wereldoorlog was Vietnam als onderdeel van Indochina een Franse kolonie. Dat is in Hanoi heel goed te zien aan de prachtige koloniale gebouwen. De Japanse bezetting maakte een einde aan de Franse koloniale overheersing. Toen de Japanners aan het eind van de oorlog door de atoombommen op Hiroshima en Nagasaki verdwenen, riep Ho Chi Minh (HSM) in 1945 de onafhankelijkheid van Vietnam uit. HSM was een idealist die het als zijn levensdoel zag om Vietnam in 1 land te verenigen onder een communistisch bestel. Hij was een intellectueel die 30 jaar in het buitenland had doorgebracht, hij leefde heel sober, had geen vrouw en kinderen. Na de onafhankelijkheidsverklaring van HSM trokken de Fransen ten strijde tegen het door HSM georganiseerde leger. Deze onafhankelijkheidsoorlog was voor de Fransen weinig succesvol en duurde tot 1954. Het leger van HSM was inmiddels aanmerkelijk beter georganiseerd en uitgerust mede door de hulp van de Sovjet Unie. Het oprukken van het "rode gevaar" was voor de Amerikanen de reden om orde op zaken te stellen en het communistische gevaar vanuit het zuiden van Vietnam het land uit te werken. Amerika dacht dit klusje met haar militaire overmacht in enkele maanden te klaren. Dat viel tegen. Het leger van HSM was veel beter ingespeeld op de lokale omstandigheden. Zo had men een labirint van aanvoerwegen in het oerwoud tot over de grens met Laos en op meerdere plekken ondergrondse tunnels aangelegd. Verder werden ze in zuid Vietnam gesteund door de ondergrondse querilla van de Vietcong. Ondanks de dubieuze inzet van napalm en ontbladeringsmiddelen moesten de Amerikanen in 1976 Vietnam verlaten. Deze oorlog heeft circa 2 miljoen Vietnamesen en 80.000 Amerikanen het leven gekost. In 1976 maakten de communistische overwinnaars pas bekend dat de door het volk aanbeden idealist HSM al in 1969 was overleden. Vanaf 1976 is het land 11 jaar gesloten geweest. Niemand mocht het land verlaten. Degene die aan de zijde van de Amerikanen hadden gestreden werden zwaar gediscrimineerd. Dit geldt nu nog. Bij een sollicitatie bij de overheid of bij een verzoek om te studeren moet worden aangegeven aan welke zijde de vader en grootvader hebben gestreden. Dit betekent dat alle overheidsbaantjes zijn weggelegd voor degenen wiens vader cq grootvader voor de communistische kant hadden gevochten. Studeren en zorgverzekeringen zijn voor deze "goeden" gratis. De mensen wiens vader/grootvader niet aan de goede kant stonden kunnen niet doorstuderen en moeten een baan zien te vinden in het bedrijfsleven. Door de beperkte opleiding blijft dan afgezien van het werken op het platteland vooral de horeca over. Het zal nog wel een tijd duren voordat deze problematiek is opgelost. Sinds 1987 is het land steeds opener geworden onder een centraal communistisch gezag.

Eind van de middag aangekomen in Hue, een aantrekkelijke stad aan de kust in het midden van Vietnam, waarover morgen meer.

Foto’s

4 Reacties

  1. Dees:
    26 januari 2019
    Indrukwekkend!!
  2. Babette:
    26 januari 2019
    Wauw mooi geschreven. Wat een foute oorlog ... (zoals elke).
  3. Marianne:
    26 januari 2019
    Van die tunnels weet ik nog uit films! Goed en duidelijk verhaal, afschuwelijk allemaal!
  4. Adrie Rozema:
    30 januari 2019
    Onvoorstelbaar dat daar zolang mensen hebben kunnen leven!