Hue dag 2

Vanmorgen gefietst naar de rijstvelden en het dorp Thanh Toan. Het is bewolkt weer, maar gelukkig regent het niet. We gingen door het drukke verkeer zonder regels, de enige regel die nagekomen wordt is dat er gestopt wordt bij rood, maar het aantal verkeerslichten is beperkt. Heel spannend en het is een uitdaging om een kruising over te steken. Maar het is gelukt. Langs grote rijstvelden en daarna het dorpje Thanh Toan, waar een museum is over hoe de rijst vroeger werd verbouwd en alhoewel het nu ook primitief is voor ons begrip, was het toen wel heel erg primitief. Met een riek werd de grond toen behandeld en het water werd met een bamboe mand uit het kanaal gehaald. Heel zwaar werk. In het dorp was een lokale markt met echt van alles. Allerlei soorten vis en vlees, specerijen, groente, kleding en huishoudelijke benodigdheden. Het was erg druk, de lokale mensen doen inkopen voor het aanstaande nieuwe jaar (5 februari), het jaar van het varken. Zij kopen "mooie" dingen voor hun huis, nieuwe kleren en vooral bloemen en planten met bloemen. De chrysanten zie je hier ook veel. Daarna weer terug gefietst naar het hotel en van daaruit met de auto naar het paleis van de Keizer. Het keizerlijk paleis ligt in de reusachtige citadel van Hue, de vroegere hoofdstad van Vietnam. De citadel is geheel ommuurd en omringd door een gracht. Gebouwd van 1802 tot 1820 en in 1993 tot werelderfgoed uitgeroepen. De citadel is erg beschadigd door de verschillende oorlogen. Binnen de keizerlijke stad ligt de purperen stad waar alleen de keizer, zijn vrouw en concubines mochten komen. Vanaf zijn troon in het paleis in de purperen stad keek hij naar buiten over de getrapte pleinen waar zijn onderdanen in volgorde van belangrijkheid zich konden opstellen. Niemand kon de Keizer zien of in zijn nabijheid komen, zodat een eventuele moordaanslag op de keizer onmogelijk was. De vele concubines van de keizer mochten, eenmaal binnen, het paleis nooit meer verlaten.

Toen Ho Chi Minh in 1975 de oorlog had gewonnen wilde hij de toenmalige keizer weer zijn formele rol teruggeven. Deze zag dat niet zitten, wilde geen verantwoordelijkheid en wilde liever reizen.

Na al deze bijzonderheden kregen we een lunch in een echt lokaal Vietnamees restaurant en de gids had het tevoren over een bijzondere cake. Dus ik ging er eigenlijk vanuit dat we cake zouden krijgen, maar het was totaal iets anders. Rijstmeelcake met iets knapperigs en een garnaal erop. Een saus van lever met pepertjes, knoflook en olie. En alhoewel ik dacht dat vind ik niet lekker, was het ontzettend lekker. Na 3 kleine "cakejes" mochten we onze eigen nemmen maken, een rijstvel met daarin sla, komkommer, sliertjes groenten en een stokje van citroengras met daar varkensgehakt omheengedraaid. Het stokje haalde je er daarna uit en de nem doopte je dan weer in een ander sausje. Ook heel lekker. Gevolgd door een pannenkoek van rijstemeel gevuld met varkensvlees, sla, komkommer en daaroverheen de leversaus en wat pepertjes. Ook weer heel lekker. Toen weer gestoomde nemmetjes, daarna gefrituurde nemmetjes. Allemaal weer met een verschillend sausje. Het was weer veel te veel. Als dit de lokale keuken is dan is het echt top. Het was er heel erg druk. Het restaurant serveerde iedereen hetzelfde menu.

Na de lunch per auto naar de Thien Mu pagode gelegen aan de oever van de Parfum rivier. Zoals bij meer pagodes staan er voor de ingang 4 pilaren, de 4 seizoenen voorstellend. Bijzonder is de oude blauwe Austin die onder een afdak staat geparkeerd. Met deze auto is de monnik Thich Quang Duc in juni 1963 naar Saigon gereden, waar hij zich uit protest tegen het Diemregime door een collega monnik met benzine liet overgieten en in brand liet steken. De schokkende foto's gingen de hele wereld over en de fotograaf kreeg er nog een persfotoprijs voor. Zie foto. Op YouTube is er ook een film van te zien. De reden van het protest was dat de toenmalige westers gezinde president van Zuid Vietnam het katholicisme wilde promoten en het boeddhisme wilde verbieden. Het ging dus om godsdienstvrijheid. De monnik ligt achter de pagode in een tombe begraven.

Na de pagode gingen we met een lokale boot over de Parfum rivier terug naar het centrum van de stad en vervolgens terug naar het hotel waar we om 15:00 uur aankwamen.